Interview: Jan-Willem de Rover

Als eigenaar van een bedrijf in de technische sector heb je vaak tal van potentiële kopers die interesse tonen. Deze sector heeft te kampen met veel vraag naar diensten, maar ook met een tekort aan gekwalificeerd personeel. Jan-Willem de Rover, voormalig eigenaar van JWR Elektrotechniek, nam in 2021 het besluit om zijn bedrijf te verkopen.”

Wanneer was jij als ondernemer emotioneel ‘verkoopklaar’?
“In mijn gedachten was ik al enkele jaren bezig met het idee om mijn bedrijf te verkopen, omdat er geen opvolging binnen mijn gezin was. Mijn droom was om in Italië een huis te kopen en daar, op een andere manier, van het leven te gaan genieten. Het is dan een uitdaging om te bepalen wanneer het juiste moment daar is. Niet alleen om er klaar ‘voor’ te zijn, maar ook om er klaar ‘mee’ te zijn. De beslissing om afscheid te nemen van je bedrijf, waar je jarenlang aan hebt gewerkt, brengt toch de nodige spanning met zich mee.

Gelukkig was mijn organisatie ook al klaar voor de verkoop. Ik had mezelf redelijk overbodig gemaakt en de afgelopen drie jaar o.a. besteed aan het op orde brengen van mijn administratie.

Vanaf het moment dat ik de knoop had doorgehakt, keek ik vooruit. Van achterom kijken krijg je namelijk alleen maar pijn in je nek. En beter een verkeerde beslissing waarop je terug kunt komen, dan geen beslissing nemen. Ik was vooraf benieuwd hoe het verkoopproces zou verlopen en welke impact het op mij als persoon zou hebben.”

Wat was jouw eerste stap in het verkoopproces?
“In eerste instantie begon ik binnen mijn bestaande zakelijke netwerk te kijken naar mogelijke adviseurs en deelde ik in vertrouwen mijn plannen met mijn accountant. Na diverse gesprekken met partijen heb ik uiteindelijk gekozen voor een M&A-adviseur waarmee ik meteen een goede klik had. Aangezien het verkoopproces een langdurig en intensief traject is, is het essentieel dat je goed kunt samenwerken, elkaar begrijpt en soms ook gewoon lol hebt.

Ik had vooraf al een bepaalde vraagprijs in mijn hoofd, die ik graag voor mijn bedrijf wilde krijgen. De adviseur heeft een waardebepaling uitgevoerd en gelukkig kwam deze overeen met mijn verwachtingen. We hadden veel onderhoudscontracten, wat voor potentiële kopers aantrekkelijk was, aangezien dit stabiele inkomsten betekende.”

Hoe heb jij het verkooptraject ervaren?
“Ik heb in het verleden helaas een faillissement meegemaakt en er zijn veel gelijkenissen tussen dat proces en het verkoopproces van mijn bedrijf. Bij een verkoop spelen natuurlijk wat andere zaken, zoals het opstellen van een Letter of Intent (LOI) en het doorlopen van het Due Diligence (DD). En natuurlijk was de uitkomst van het verkoopproces positiever, maar ik heb me in beide periodes bijzonder eenzaam gevoeld. 

Ondanks dat het fijn is om een adviseur aan je zijde te hebben, sta jij als ondernemer voor de uitdaging om in korte tijd tal van beslissingen te nemen. Je bent de enige die deze keuzes kan en moet maken. Je moet alert zijn en mentaal scherp blijven, terwijl je in je hoofd al bezig bent met je toekomstplannen. Dit kan behoorlijk zwaar zijn, vooral als je wat ouder wordt.

In die periode heb ik twee medewerkers in vertrouwen genomen, omdat zij een cruciale rol speelden bij het verstrekken van (financiële) gegevens tijdens het Due Diligence-proces. Met hen had ik als het ware een ‘eigen bedrijfje’ naast JWR Elektrotechniek. Dit was een bijzondere fase, met zowel momenten van vreugde als momenten van verdriet. Op sommige momenten hebben we elkaar er echt doorheen gesleept.”

Wat was voor jou een ideale koper?
“Voor mij stond het voorop om het bedrijf op een goede manier over te dragen aan mijn nieuwe aandeelhouders, hetgeen ik belangrijker vond dan de prijs. Ik heb een hechte band met mijn medewerkers, vervulde een soort van vaderlijke rol en soms zag ik hen zelfs vaker dan mijn eigen gezin. Het voelde voor mij alsof ik nieuwe ‘pleegouders’ moest vinden die dezelfde normen en waarden deelden.

Er stonden ook een aantal partijen op de ‘long list’ waar ik mijn bedrijf absoluut niet aan wilde verkopen, omdat ik wist dat het niet de juiste match zou zijn.”

Verkocht, en dan? 
“Nadat de verkoop was afgerond, ben ik als adviseur aangebleven. Mijn dagelijkse taken en verantwoordelijkheden heb ik overgedragen, want ik wilde geen ballast in de vorm van dagelijkse zorgen meer. Het was voor mijn medewerkers overigens geen verrassing dat ik het bedrijf verkocht. Zij waren eigenlijk best blij met de nieuwe eigenaar, DES Groep uit Eindhoven. De kopers hebben verstand van de branche, hanteren een no-nonsense cultuur en zijn, volgens mijn medewerkers, zeker geen ‘mannen in pak’ zonder visie. Ik heb dus met een gerust hart afscheid genomen van het bedrijf.

Samen met mijn vrouw ben ik nu bezig met het verwezenlijken van onze droom en wij hebben dus een huis in Italië gekocht. Ik ben minder waarde gaan hechten aan materiële zaken en ik heb bijvoorbeeld mijn klassieke auto’s ingeruild voor een praktische bus. Het heeft even geduurd om te wennen aan de rust, want als DGA in Nijmegen stond je altijd ‘aan’, omdat iedereen in je omgeving dit ook van je verwachtte. In Italië gaat alles langzamer, we hebben rust en voelen ons daar echt thuis.

Ondernemen én het verkopen van je bedrijf kun je eigenlijk vergelijken met topsport. Er zijn momenten in het traject waarop je keihard werkt, slecht slaapt, je zorgen maakt en weinig tijd hebt voor sport, hobby’s en vrienden. Maar het is dan juist belangrijk om te zorgen dat je zelf blijft genieten, de juiste balans vindt en af en toe aan jezelf denkt.”